skip to main |
skip to sidebar
Yıllardır bayramları sevmediğimi ve kutlamadığımı beni tanıyan pek çok insan bilir sanırım. Pek küçükken biliyordum sanırım ne demek olduğunu, akraba komşu bayram alışverişleri harçlık heyecanları, hepsi tamdı. Nerede o eski bayramlar diyecek kadar bilincinde değildim yine de.
Artık, bana sanki kendimi bildim bileli diyecek kadar uzun bir süredir bayramı sevmiyorum,bayramım olmuyor gibi geliyor. Ne kapı kapı dolaşılıp harçlığı beklenecek akrabalar kaldı, ne heyecanla çay kahve taşınacak komşumuz kaldı. Ki beni tanıyanlar yine bilir, ben ne kalabalığı severim öyle ne de samimiyetsiz hal hatır sormaları, misafirlikleri.
Ama yine de insan istiyor ki, evinde bayramın geldiğini sadece arife gecesine kadar süren temizlikten anlamasın. İstiyor ki, ölümden döndüm travmalar atlattım artık biraz daha olsun yanımda olmaya çalışır deyip de aylardır haber alamadığı annesinden bir bayram MAİLİ gelsin. Gelse affedecek yine, sonrasında aylarca yazmasa da o gün için sevinecek. Bayram ya çünkü.. Kaç yıl elinden yemişim o dolmaları börekleri, insan bekliyor işte.
Ve insan istiyor ki, yine aynı travmaları en yakınında yaşayıp, haftalarca üzülen, artık her şeyin değiştiğini bundan sonra kimsenin kimseye küs kalmayacağını söyleyen ailesi bayrama, hiç olmadı ramazana kadar küs kalmamayı başarabilsin. Çikolatası şekeri, harçlığı gezmesi bahane.. İnsan istiyor ki Akşam eve geldiğinde babanın odasına kapandığı, halanın salonda çatacak yer aradığı, dedenin de uyuduğu bir sahneyle değil de, hadi kızım gel bayramlaşalım dediği bir sahneyle karşılaşsın.
İstiyor ama olmuyor işte öyle istenen her şey. Ben de tüm geceyi uykusuz geçirip, evimin sessizliğini, içimin çığlığını bastırayım diye bütün gün oradan oraya, saçmalaya saçmalaya, konuşuyorum. Çünkü susarsam, isteyeceğim. Susarsam olmayacak, göreceğim. Susarsam, acıyacağım, acıyacak her şey. O yüzden işte, ben bu bayram çok konuşuyorum. Sizlere iyi bayramlar, var olan bayramlarınızın değerini bilin..
0 kez mırlanmış.:
Yorum Gönder